دل داده ام بر باد، بر هر چه باداباد

مجنون تر از لیلی، شیرین تر از فرهاد

ای عشق از آتش، اصل و نسب داری

از تیره دودی، از دودمـان بـاد

از آب طوفان شد، خاک از تو خاکستر

از بوی تو آتش، در جـان بـاد افتاد

هر قصر بی شیرین، چون بیستون ویران

هر کوه بی فرهاد، کاهی به دست باد

هفتاد پشت ما از نسل غم بودند

ارث پـدر ما را، انـدوه مـادرزاد

از خاک ما در بـاد، بوی تو می آید

تنها تو می مانی، ما می رویم از یاد

بي تو مهتاب شبي باز از آن كوچه گذشتم

همه تن چشم شدم خيره به دنبال تو گشتم

شوق ديدار تو لبريز شد از جام وجودم،

شدم آن عاشق ديوانه كه بودم

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:

[+] نوشته شده توسط مسلم در 8:5 بعد از ظهر | |