ای عزیزان به شما هدیه ز یـزدان آمد / عید فرخنده ی نورانی قربان آمد

حاجیان سعی شما شد به حقیقت مقبول / رحمت واسعه ی حضرت سبحان آمد . . .

.

.

.

خوشا «ذی‌الحجه» روز عید قربان  / شروع داستان عشق و ایمان

خواهی که تو را کعبه کند استقبال  / مایی و منی را به منا قربان کن . . .

.

.

.

عید قربان، یعنى فدا کردن همه «عزیزها»

در آستان «عزیزترین»، و گذشتن از همه وابستگى ها به عشق مهربان ترین . . .

.

.

.

عید قربان، عید ذبح میوه ی دل ابراهیم و ایثار سبز اسماعیل

عید بر آمدن انسانی نو از خویشتن خویش، عید رهیدگی از اسارت نفس

عید لبیک به دعوت حق بر شما مبارک . . .

.

.

.

آنگاه که ابراهیم، اسماعیل را به قربانگاه عشق برد

این ذات اقدس الهی بود که جلوه گر شد.

این عشق آموختنی است

عید سعید قربان مبارک . . .

.

.

.

عید قربان به حقیقت زخداوند کریم / آفتابی به شب ظلمت انسان آمد

جمله دلهاچو کویری ست پر از فصل عطش / بر کویـر دل ما نعمت باران آمد . . .

.

.

.

خوشا آنان که با حق آشنایند / مطیع محض فرمان خدایند

چو ابراهیم اسماعیل خود را / فدای امر الله می نمایند

.

.

.

نشانم ده صراط روشنم را / خودم را، باورم را، بودنم را

خداوندا من از نسل خلیلم / به قربانگاه می آرم «منم» را

قربان، عید سر سپردگی و بندگی مبارک

.

.

.

ای تو جان نوبهاران، خوش رسیدی، خوش رسیدی!

ای تو شور آبشاران، خوش رسیدی، خوش رسیدی!

آمدی چون ماه تازه، تیغ بر کف، خنده بر لب

آمدی ای عید قربان! خوش رسیدی، خوش رسیدی!

.

.

.

عید است بیا بخانه ام قهر مباش /

مغرور ترین آدم این شهر مباش /

قربان تو گردم همگی میخندند /

 عیدانه بده و تلخ چون زهر مباش . . .

.

.

.

همچو ابراهیم دیدم شکل قربانی به خواب شکر الله بی عوض مقبول شد قربان من